Tujuh Hukum Nuh ((Bahasa Ibrani: שבע מצוות בני נח‎: שבע מצוות בני נח Sheva mitzvot B'nei Noach, Bahasa Inggeris: Seven Laws of Noah: Seven Laws of Noah atau Noahide Laws, Noachide Laws) ialah satu hukum perintah yang menurut Talmud, diberikan oleh Tuhan sebagai hukum yang mengikat bagi "anak-anak Nuh" – iaitu, seluruh umat manusia.[1][2][3]Dengan demikian, semua orang bukan Yahudi yang menuruti hukum ini kerana ia diberikan oleh Moses[4] dianggap sebagai ger toshav ("orang asing yang saleh"; "righteous gentile"), dan dijanjikan tempat di akhirat atau "dunia mendatang" (Bahasa Ibrani: עולם הבא‎: עולם הבא Olam Haba), hadiah terakhir orang saleh.[5][6]Tujuh Hukum Nuh secara tradisional diurutkan:[7]Menurut Talmud, para rabbi bersetuju bahawa ketujuh-tujuh hukum itu diberikan kepada putera-putera Nuh.[7] Namun, mereka tidak bersetuju hukum-hukum mana yang diberikan kepada Adam dan Hawa. Enam dari tujuh hukum secara eksegesis diturunkan dari Kitab Kejadian, ditambah yang ketujuh iaitu pembentukan mahkamah.[8]Islam merupakan agama hukum Nuh yang diakui oleh orang Yahudi.